ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΑΪ-ΛΙΑ Ή ΕΝΑ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ;



 

 

"Εις το βουνό, ψηλά, εκεί..."

 

Επίκαιρο θέμα είναι μέσα στο Καλοκαίρι μία εύκολη κατασκευή με πέτρα και πηλό.

 

Εκκλησάκια και σπιτάκια πάνω στην πέτρα.

 

Έτσι σχηματίζουμε ένα μικρό, μοναχικό εκκλησάκι στην κορυφή του βουνού,

το οποίο μπορεί να είναι κάλλιστα του Προφήτη Ηλία...

 

 

αλλά και ολόκληρα χωριουδάκια σε μεγαλύτερες πέτρες.

 

Φυσικά μπορούμε να δημιουργήσουμε συνθέσεις και με μικρά κλαδάκια και πετραδάκια

για να σχηματίσουμε φράχτες, δέντρα κλπ.

 

 

Ας δούμε πώς γίνεται η χειροτεχνία αυτή, η οποία μπορεί να απασχολήσει ευχάριστα τα παιδιά του κατηχητικού μας αλλά και να αποτελέσει υλικό για καλοκαιρινό παζαράκι.

 

 

Σχηματίζουμε μία μπαλίτσα από πηλό.

Την στιγμή που την τοποθετούμε πάνω στην πέτρα, πιέζουμε ελαφρά την δεξιά της και αριστερή της πλευρά, καθώς την κολλάμε πάνω στην πέτρα.

Έτσι το σχήμα της αλλάζει και γίνεται σαν ένα μικρό κυβάκι.

 

Πιέζουμε και γύρω από την βάση του κύβου, ώστε να κολλήσει καλά πάνω στην πέτρα.

Αν δεν κολλάει, υγράνετε ελαφρά με μία σταγόνα νερό τον πηλό και την πέτρα.

Όταν στεγνώσει θα είναι εντάξει.

 

 

 

Στην κορυφή του κύβου μπορούμε να πιέσουμε ώστε να γίνει επίπεδη η οροφή του "κτίσματος" αν θέλουμε να το κάνουμε σπιτάκι τύπου κυκλαδίτικο ή να αφήσουμε τον κύβο με μια ελαφριά στρογγυλάδα, αν γίνει εκκλησάκι με τρούλο.

Αν ο κύβος προορίζεται για να γίνει ανεμόμυλος, με τα δάχτυλά μας πιέζουμε ώστε η κορυφή του να γίνει ακόμα πιο μυτερή.

 

Μπροστά από το εκκλησάκι μας ή το χωριουδάκι μας μπορούμε να βάλουμε λωρίδες από πηλό για να σχηματίσουμε σκαλιά.

Με το μαχαίρι κόβουμε το περίσσευμα, ώστε η σκάλα να γίνει ευθεία.

 

Συμμαζεύουμε επίσης τις άκρες, όπου χρειάζεται, ώστε και το πάχος της σκάλας να είναι ομοιόμορφο.

 

Προσθέτουμε και άλλα κομμάτια για σκαλοπάτια, αν θέλουμε.

 

Πιέζουμε να γίνει ομοιόμορφο το πάχος.

 

με την πίσω πλευρά της κόψης του μαχαιριού σχηματίζουμε οριζόντιες γραμμώσεις στις λωρίδες για να σχηματίσουμε τα σκαλοπάτια.

 

Στον ανεμόμυλο, όσο ο πηλός είναι νωπός, μπήγουμε μία οδοντογλυφίδα, όπου θα σταθεροποιηθεί το πανί του ανεμόμυλου.

 

Πάλι με πηλό σχηματίζουμε το πανί.

 

 

Τοποθετούμε το πανί πάνω στην οδοντογλυφίδα.

Αν θέλουμε, αντί για οδοντογλυδίδα τοποθετούμε ένα συνδετήρα του οποίου και οι δυο πλευρές σχηματίζουν έναν γάντζο.

Ο ένας γάντζος σταθεροποιεί το σύρμα του συνδετήρα μέσα στον πηλό και ο άλλος σταθεροποιεί το πανί ώστε να μην φύγει λίγο αργότερα. Έτσι το πανί μπορεί να γυρίζει άφοβα.

 

 

Το χρώμα της κάθε πέτρας γίνεται η βάση για την παλέτα των χρωμάτων τα οποία θα δουλέψουμε.

Πχ, μία πέτρα μπεζ προδιαθέτει για γήινα χρώματα (μπεζ, κεραμμυδί, χρυσό κλπ.), ενώ μία άσπρη είναι ιδανική για κυκλαδίτικες συνθέσεις με άσπρο, μπλε και μωβ, ενώ τονίζει τις έντονες πολυχρωμίες.

Μία γκρι πέτρα είναι καλή για αντιθέσεις και πολυχρωμίες, όπως και η λευκή.

 

 Χρησιμοποιούμε τα φυσικά κοιλώματα ή εξογκώματα της πέτρας για να σχηματίσουμε λιμνούλες, λοφάκια κλπ. 

 

Αφήνουμε να στεγνώσει καλά ο πηλός πριν συνεχίσουμε με τα χρώματα.

 

Και η μεγάλη στιγμή έφτασε!

Η παλέτα των χρωμάτων είναι αυτή που θα δώσει την τελευταία και πιο εντυπωσιακή πινελιά στην δημιουργία.

Αυτή η στιγμή είναι πραγματικό πανηγύρι στο Κατηχητικό.

Τα παιδιά ξετρελλαίνονται να ζωγραφίζουν τα σπιτάκια.

 

 

 

Πρώτα ζωγραφίζουμε την βάση της πέτρας με μπλε/γαλάζιο αν θέλουμε να σχηματίσουμε νησάκια.

Αν δεν θέλουμε, μπορούμε να αφήσουμε την βάση της άβαφη.

 

 Με τα πινέλα και τα χρώματα θα τονίσουμε τις φυσικές δυναότητες που μας δίνει η πέτρα. Πχ. ένα βαθούλωμα το βάφουμε με γαλάζιο για να σχηματίσουμε λιμνούλα ενώ ένα εξόγκωμα το βάφουμε με πράσινο ή με πολύχρωμες βούλες για να σχηματίσουμε έναν καταπράσινο λόφο γεμάτο γρασίδι ή λουλούδια.

 

 

 

Τα χρώματα που θα επιλέξετε θα κάνουν την διαφορά.

 

Το παζαράκι του Άι-Λια (ή της Μεταμόρφωσης ή της Αγίας Παρασκευής κλπ.) έτοιμο!

 

Καλή επιτυχία.